Día del Folklore

Hey!

Allemaal bedankt voor jullie reacties en mail, altijd leuk oñ nieuws vanuit Belgie te horen.
Hier gaat alles nog steeds goed...

Vrijdag was er een feest op school voor 'El día del Folklore'. Dat wordt hier uitbundig gevierd op alle scholen en colleges. Mijn college deed ook mog iets speciaals voor de laatstejaars: we vormden een stoet van het justitiepaleis naar school. Iedereen was gekleed in de traditionele kledij hier, ik ook dus. Er was muziek, sommigen dansten,... Er was al sfeer van 's morgens vroeg.
Met paardenkarretjes en sommigen te voet, gingen we naar school. Sommige leerlingen hebben een auto met boxen in de koffer, zij reden mee met hun koffers open en de muziek volle bak. Wel typisch Paraguayaanse muziek natuurlijk.
In stoet gingen we naar school. Dat we het verkeer serieus hinderden, was blijkbaar niet erg. In school reden we een toertje op de speelplaats, daarna gingen we weer weg naar iemands huis. De jongens en meisjes wisselden van kledij. Toen iedereen klaar was, gingen we weer weg. Toertjes rijden met de auto's, wel supergevaarlijk!! Overal zaten mensen: in de koffers (met de deur open natuurlijk), in de laadbakken, op het dak (met de voeten door de dakvensters), uit de ramen hangend,... Er zat zelfs iemand op een motorkap... Zo reden we een beetje rond, ook langs andere scholen. Daarna gingen we terug naar onze school, maar daar mochten we niet meer binnen. De leerkrachten waren boos omdat de jongens in meisjes verkleed waren. Blijkbaar is dat hier een grote schande... Iedereen ging dan maar naar huis of hing een beetje rond op straat. Ik belde mijn moeder en zij kwam me ophalen. We zijn dan samen naar de markt geweest.

Zaterdag had ik hier mijn eerste verjaardagsfeestje. Het begon om 20u, ik ging om 20u30, en was nog één van de eersten. Pas tegen een uur of 10 begon de sfeer echt te komen, jammer want om 23u30 kwam mijn vader mij al ophalen. Ik heb me wel geamuseerd.

Ik amuseer mij hier over het algemeen goed in Paraguay. De moeilijkste momenten zijn die waarop ik niet weet wat er van mij verwacht wordt, maar het dagelijkse leven went snel. In mijn gezin begin ik al echt lid te worden van de familie.

Het leven hier is anders, veel losser, rustiger. Alles mag hier. Er zijn wel regels, maar niemand die controlleerd of je die wel volgt. Ze zeggen dat in Belgie alles moet en bijna niets mag, hier is het juist andersom. Dat voel je wel.
Vele mensen rijden hier rond zonder rijbewijs, vele auto's hebben geen nummerplaat,... Meestal rijden de mensen hier rechts, maar soms ook eens links. Ook rechts voorsteken gebeurdt hier regelmatig. Heeft waarschijnlijk ook iets te maken met de staat van de wegen. De meeste straten hier zijn niet geasfalteerd. Er zitten dikwijls diepe putten in, de auto's zien hier dus ferm af. Je ziet dan ook veel 4x4's en jeeps.
Langs drukke straten staan dikwijls bedelaars of straatverkopers die vanalles verkopen. Niet alle kinderen gaan hier naar school. In theorie is het lager onderwijs hier gratis en verplicht, maar in werkelijkheid moeten veel kinderen bedelen of werken om hun familie te helpen. Vooral de oorspronkelijke 'indianen' zijn arm. Ze wonen in grote, verwaarloosde gebouwen in de stad en bezitten niets. Vele van hen hebben een drankprobleem. Dikwijls gaat het geld die de vrouw en kinderen verdienen naar het drankprobleem van de man. Soms liggen hier mannen gewoon in de bermen langs de weg hun roes uit te slapen...
Overal lopen straathonden tussen, maar de meeste zijn niet gevaarlijk...

Het is hier al goed warm geweest, maar het heeft ook al geregend. Zoals het weer tot nu toe is, zouden we in Belgie van een mooie zomer spreken, maar hier is het dus winter... Dat belooft voor de zomer!
Vandaag is het vb. 36ºC, gisteren 34ªC, en het zal waarschijnlijk nog enkele dagen zo'n weer blijven...
Mooi weer dus nu, maar wel warm om veel te doen.
Ook vervelend dat er dikwijls geen water is om me te wassen.

Voor degenen die maandag naar school moeten: veel succes! Ik zal aan jullie denken...

¡Chau!

Lore