Volgende poging...

Hey allemaal!

Dit bericht heb ik geschreven de week van de 8ste september, heel lang geleden dus, maar ik kon het nog niet online zetten. Vorige keer wou de pc niets online zetten op mijn weblog, had ik bijna een uur getypt voor niks (ja, de pc is hier nogal traag)... Nu een volgende poging =).

"Hey iedereen!

Zoals beloofd nu een uitgebreider bericht ovr de olimpiades. Dat zijn dus sportcompetities tussen de verschillende scholen hier in Cnel Oviedo. Maandag en dinsdag (8 en 9/09 dus) waren er atletiekwedstrijden: lopen, verspringen, speerwerpen,... Bij het lopen deed ik mee in 2 categoriën: eerst de 800m, en dinsdag (9/09)de 400m. Iets wat ik in België nooit zou gedaan hebben, zeker niet onvoorbereid, want ik ging gewoon mee om te kijken. Woensdag (10/09) was er dan gewoon les. Veel les hebben we wel niet gehad, maar we moesten gewoon naar school gaan (en daar blijven). We hebben test 'Literatura' gehad, maar veel snapte ik er niet van. Donderdag (11/09) was er dan de officiële opening van de olimpiades, met alle colleges samen. Best wel spectaculair. Sommige scholen kwamen toe in stoet, met veel lawaai, trommels, vlaggen,...
Toen alle scholen er waren, begonnen de presentaties. Elke school moest zich voorstellen. Daarna verkiezingen van de mooiste 'Reina'. Elk jaar houden de colleges miss.verkiezingen, de winnares is de Reina.
Normaal was de opening van de olimpiades een verplichte activiteit, dus geen les in de voormiddag. Kon ik nog eens uitslapen =). Het was mooi weer in het begin, maar plots kwam er wind op en werd het donkerder en donkerder. De presentaties waren nog bezig toen het begon te druppelen en te onweren. Het evenement was juist gedaan, ik stond buiten (want alles was buiten) te wachten tot mijn vader me kwam halen (in mijn T-shirtje, want het was warm toen ik vertrok), toen het goed losbrak. De rest van de avond heeft het dan geregend en geonweerd. Het koelde ook snel af, zoals meestal als het regent. Ook vrijdagmorgen (12/09) regende het nog. Eigenlijk gingen we dan met het college naar de voetbalwedstrijden van de jongens kijken, maar die waren afgelast, dus ging iedereen naar huis.
Ik denk dat ik nu met de olimpiades niet veel les zal hebben, want we gaan naar alle wedstrijden kijken van de disciplines waaraan mijn school deelneemt.

Het was deze week (08/09-12/09) ook de laatste week dat ik hier Spaanse lessen had. Maandag (08/09) kookten we typisch Paraguayaanse gerechten (sopa paraguaya, chipa guasu, mbeju en cocido) en dinsdag (09/09) hadden we 'examen'. Eigenlijk was het echt belachelijk gemakkelijk, kunnen ze beter geen examen geven =). Iedereen had 30/30.

Zaterdag (13/09) wandelde ik voor het eerst naar het centrum, 50min als ik goed doorwandel, om op internet te kunnen.
Dat is op dit moment mijn grootste probleem: ik heb voor alles vervoer nodig en ben dus altijd afhankelijk van mijn ouders, of degene die mij voert.
Na school ga ik wel met de bus naar huis, maar er zijn maar bussen tot rond 5u-5u30, en je weet nooit wanneer de laatste komt. Soms kan je ook lang wachten, er zijn hier namelijk geen busregelingen. Er zijn gewoon een aantal bussen die hun toertje rijden, en je ziet wel wanneer ze aan je halte passeren. Soms zit er dan 10 min tussen 2 bussen, soms moet je bija een uur wachten.
Dat wachten is nogal vervelend, vooral omdat ik het zoveel moet doen. Na Taekwondo komen mijn ouders mij altijd pas een half uur, 40 min, een uur,... later halen. Meestal train ik nu mee met de mannen, die na ons Taekwondo hebben, maar soms ben ik echt moe en wil ik gewoon naar huis om te douchen en te slapen. Onze training is 1,5u, die van de mannen 1u, maar 2,5u na mekaar trainen is soms lang, vooral als het warm is.

Het leven gaat hier een stuk trager. Mensen doen hier dikwijls niets. (Misschien zal ik dat beter verstaan als het nóg warmer is.) Toch zijn de meeste jongeren niet dik, hoewel ze hele dagen ongezond voedsel eten, en de meesten niet echt sporten.
De hele dag worden er hamburgers, empanadas, hotdogs, snoep,... gegeten (ook op school). Als er iets te doen is, komt er altijd eten aan te pas. Als er afgesproken wordt om iets te doen, dan spreken ze altijd af op een plaats waar je kan eten (hamburgers, ijsjes,...).
Er zijn hier geen cafees zoals in België, de jongeren kopen hier hun bier in winkels (die nogal onregelmatig open zijn. Openingsuren hebben ze hier meestal niet, je ziet wel wanneer een winkel open is en wanneer niet. Anders ga je maar naar een ander winkeltje, want kleine winkeltjes zijn hier genoeg), daarna gaan ze iets eten, en rijden een beetje rond op hun brommers of met hun auto (benzine is hier nogal goedkoop). Gevaarlijk, want de meesten kennen geen grenzen wat alcohol betreft (en politiecontroles, jah, komt wel eens voor, maar dan toon je wat geld en alles is geregeld).

Iets waar ik soms moeite mee heb om aan te wennen is de 'meid'. Ik weet soms niet hoe ik me tegenover haar moet gedragen, of ik weet niet of ik iets zelf mag doen of niet. Het lijkt wel makkelijk, maar het beperkt je privacy ook een heel stuk. Het heeft natuurlijk ook veel voordelen: mijn kledij wordt voor mij gewassen en gestreken (een wasmachine heeft mijn familie niet), mijn kamer wordt voor mij opgeruimd (maar eigenlijk zou ik dat liever zelf doen), ik moet bijna niet helpen in het huishouden,...
Mijn moeder is wel vriendelijk tegenover Sonia, de 'meid', als er niet veel werk was, en alles gedaan is, dan zitten ze soms gewoon samen te babbelen en soms werken ze samen als het een groter werk is. Als mijn vader niet thusi is, eet Sonia ook meestal mee met mijn moeder. Als ik op tijd een bus heb, eten we met z'n driën.
Mijn vader commandeert en zegt de hele dag door wat Sonia moet doen en hoe ze alles moet doen. Hij zet zich en laat zich bedienen, als er iets niet in orde is, ropet hij Sonia terug, ook om vb. een mes aan te geven, hoewel hij gewoon zijn srm zou moeten uitstrekken. Maar mijn vader commandeert graag, en iedereen bedient hem hier ook op zijn wenken. Als hij iets wil, dan zal iedereen naar hem luisteren. Hij weet ook altijd alles beter, en daar erger ik mij aan.
De enige op wie hij geen kritiek geeft, is Gianina, mijn zusje en zijn oogappel. Zij krijgt alles van mijn vader, en ze weet goe hoe ze dat kan misbruiken...
Tegenover mij is mijn vader over het algemeen ook vriendelijk, hoewel hij ook buien heeft waarin ik in zijn ogen alles verkeerd doe en hij liever een andere dochter wou. Maar andere keren koopt hij dan speciaal voor mij chipas, omdat hij weet dat ik dat graag eet.

Zaterdagavond (13/09) nodigde FIen, het andere Vlaamse meisje, alles meisjes uit die hier op uitwisseling zijn, voor 'La cena' (avondeten). We aten paella. We waren met 4: Anna, het Duitse meisje, Amber, een Canadese, die hier ook ongeveer dezelfde periode toekwam, maar met een andere organisatie, Fien en ik. We hebben ons geamuseerd en het was lekker. Zeker voor herhaling vatbaar!

Voor foto's van mijn school kan je op Fiens space kijken: www.fienx.spaces.live.com. Mijn fototoestel is (nog altijd) kapot, en ik kan mijn foto's niet op de computer zetten. Fien en ik zitten wel in dezelfde school, maar in een andere klas. De meeste foto's zijn dus van haar klas, maar ze geven de sfeer wel mee. Mijn huis is ook écht zo chic niet, mijn ouders zijn niet zó rijk als die van Fien (die van mij zijn eerder middelmaat, wel naar de rijkere kant toe, want er zijn hier veel arme mensen)."

Dit bericht wou ik dus al 2 weken geleden posten, maar dan kon ik nooit of wou de pc niet...

Groetjes,

Lore