Eerste 2 weken bij mijn gastfamilie

¡Hola!

Hoe gaat het nog in België?
Hier in elk geval alles goed, maar wel druk druk druk...

Ik ben nu precies 2 weken bij mijn nieuwe gezin, en heb al superveel met hen gedaan.
Een kort overzichtje van de voorbije 2 weken:

De eerste zaterdag dat ik in mijn nieuwe gastgezin was, gingen we naar een 'colación', een feest voor iemand die afstudeert. Ik ging samen met mijn zus, Mila (21), en haar vriendinnen. De zondag gingen we zwemmen, samen met mijn 2 zussen Mila en Majo (11) en mijn nicht Karen (21).
De maandagmiddag gingen we 'even' naar Asunción.

De tweede zaterdag was er een familiefeest bij de oma thuis, voor de verjaardag van een nichtje, die, geloof ik, 5 werd. Eerst had ik ook nog mijn tweede examen Taekwondo, voor een oranje gordel...
De zondag ging ik de hele dag mee naar een bijeenkomst van jongeren, over geloof...
Heel raar hoe iedereen hier op een andere manier gelooft dan in België. Zelfs jongeren geloven hier veel strikter, heel letterlijk. Wat in de bijbel staat is 'waarheid'... Ze geloven ook écht wat er gezegd wordt. Vele mensen hier geloven ook in geesten en spoken, die ronddwalen in huizen, velen beweren zelfs dat ze er al gezien hebben.
De bijeenkomst was wel interessant om eens mee te maken, om te vergelijken met België. 's Middags speelden we 'voetbal', maar het voetbalveld lag in de zon, en het was veeeeel te warm om echt veel te lopen...

Vrijdag ging ik met mijn oudste broer, Félix (23), mijn gastmama en gastoma naar Ciudad del Este. Ciudad del Este is een stad op de grens met Brazilë, waar je alles kan kopen, het meeste goedkoop, maar alles (of toch bijna) namaak of piraterij... Ik kocht een gsm.
's Avonds ging ik naar een Quince. Het thema was filmster, en alles was in dit thema versierd...
Zaterdagvoormiddag ging ik met mijn zus Mila naar San José, voor de voorbereidingen van haar dansexamen, om danslerares te worden. We gingen al verschillende keren eerder deze week. 's Avonds was er een 'cena', diner, in San Tani. Heeel lekker! Op het onverwachts bleven we daar slapen. San Ta ni is een uurtje rijden en niemand had zin om terug te rijden, dus bleven we daar in een hotel slapen... Ik ging samen met mijn 2 broers (23 en 18) en mijn zus Mila. De vriendin van mijn oudste broer had ons uitgenodigd voor 'la cena', voor de verjaardag van de cooperativa.
Tegen de middag kwamen we thuis, om te eten, en straks vertrekken we wee, naar Caacupé...

Mijn 'schoolreis' naar Camboriu is veranderd van bestemming, ik vertrek nu woensdag naar Punta del Este, Uruguay...
Er waren stormen in Camboriu en Brazilië was eerst te gevaarlijk. De stormen zijn nu grotendeels verminderd, en de stranden opgeruimd, maar er is nog te veel gevaar voor epidemies, door de muggen. Dus besloten de leerlingen en ouders om te veranderen van bestemming. Vooral omdat ook de regering de scholen afraadt om naar Camboriu te reizen...

Mijn bedevaart met mijn klasgenoten ging niet door. Mijn nieuwe gastfamilie gaat ook naar Caacupé, maar wandelt niet heel het traject, en ik ga met hen mee. Ik besloot met hen mee te gaan, omdat ik hier nu nog maar 2 weken ben, en straks ook op reis vertrek...
Misschien wel beter, want het is immens warm om te wandelen, en langs de weg is er niet veel schaduw... Langs de andere kant was het wel een ervaring geweest...

Ik zal hier afsluiten, en mij gaan klaarmaken om naar Caacupé te gaan...

Iedereen veel succes met examens, blok, werk,...

Groetjes,
Lore