Trouwfeest van mijn Paraguayaanse broer!!

Hey iedereen!

Weeral een tijdje geleden, er is weeral veel gebeurd ondertussen...

Eerst en vooral het (redelijk onverwachtse) huwelijk van mijn oudste gastbroer Félix (23). Hij zei al een tijdje geleden eens dat hij met zijn vriendin wou trouwen, maar niemand besefte dat ze zo snel zouden trouwen... De laatste week van maart vertelde hij dan uiteindelijk aan ons ouders dat hij echt wel trouwplannen had. Ze hadden zelfs al een datum: de 8ste april...
Even waren ons ouders geschokt, ten eerste omdat het wel heel snel was (een huwelijk organiseren voor de kerk en voor de staat, en dat in minder dan 14 dagen, is nu eenmaal redelijk weinig), ten tweede omdat ze nog alletwee heel jong zijn (mijn broer is 23, zijn vriendin werd net 18 in maart) en nog niet zolang samen (een 8-tal maand), en ten derde omdat ze toch even aan het idee van een getrouwde zoon moesten wennen, en ze daar geen tijd voor kregen.
Bovendien viel de 8ste april in de Goede Week, wat hier nog veel meer gerespecteerd wordt dan in Europa. Mensen blijven thuis, gaan niet uit, dansen niet, spelen geen luide muziek af,...

Mijn ouders wilden dus de datum wat uitstellen, maar de ouders van de bruid waren al begonnen met de voorbereidingen, dus hadden we op 8 april een trouwfeest...
Snel werden alle voorbereidingen getroffen, en al bij al was het een geslaagd feest. Eerst zou het een klein feestje zijn, onder familie, maar volgens mij was het wel meer dan dat. Het feest ging door bij het ouderlijke huis van Ale, de bruid, en alles zat toch wel stampvol, zowel binnen als buiten. Jammer genoeg mocht er dus niet gedanst worden, en stond de muziek wat stiller dan anders, maar het werd toch nog gezellig.

Eerst was er de ceremonie in de kerk, daarna ging iedereen naar het huis van Ale's ouders, voor de trouw voor de staat, en daarna begon het feest echt. Ik mocht getuige zijn *trots*. Het is hier de gewoonte dat de meerderjarige broers en zussen getuige zijn van het huwelijk.

Ik heb nu dus een getrouwde broer... Niet dat we hem nooit meer zien, want hij woont nog ongeveer thuis, aangezien ze nog op zoek zijn naar een huis. Ze slapen in een kamer in het huis van ons oma, komen 's middags en 's avonds bij ons thuis eten,... En in oktober wordt ik tante, ik heb de echografiën van mijn sobrinito al gezien...

Groetjes,
Lore